Peri masalı şöyle başlamıştı... Batılı iletişim teknolojilerinin geri bırakılmış ülkelere transferi, dünyadaki coğrafi eşitsizlikleri önlemede kilit rol oynayacaktı. Gazete, radyo istasyonu, sinema salonu ve televizyon sayesinde geri bırakılmış ülkeler de “muasır medeniyet seviyesi”ne ulaşacak; bu ülkelerde de kalıcı bir kalkınma sağlanacaktı. Sanayileşmeyi ve modernizasyonu tüm dünyaya yaymanın ve en nihayetinde hayatın hepimiz için bayram olmasının tek yolu buydu. Batılı devletler ve uluslararası bağışçıların, geri bırakılmış ülkelerin toplumsal ve ekonomik sorunlarına teknolojik reçeteler sunduğu destek programları, tam da bu söylemle eşzamanlı olarak 1950 ve 1960’lardan başlayarak günümüze kadar sürdü. Bu destek programlarının âdeta sihirli bir değnek etkisi yaratması bekleniyordu.
Geleneksel kitle iletişim araçlarının ve iletişim teknolojilerinin geri bırakılmış ülkelere transferi beklenen mutlu sonu getirmeyince, aynı masal bu kez dijital medya araçları ve teknolojileri için yazıldı.
Makalenin tamamı için tıklayınız (Telif eser): Doğu Batı Düşünce Dergisi Yıl: 24 Sayı: 97 Akıl Tutulması Çağı - 2